Η στρατιωτική διαδρομή του Συνταγματάρχη Ν. Γεωργούλα

Η στρατιωτική διαδρομή του Συνταγματάρχη Ν. Γεωργούλα

Του Αλέξανδρου Καπανιάρη


Η στρατιωτική διαδρομή του Νικόλαου Γεωργούλα ξεκινά με την κατάταξη του στην Σχολή Ευλπίδων την 1 Φεβρουαρίου 1914, και διακόπτετε για περίπου δυο χρόνια. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1915 κατετάγη στο στράτευμα ως Ανθιπασπιστής, και στις 16 Νοεμβρίου 1915 κατετάγη προσωρινώς ως Ανθυπολοχαγός. Στη Σχολή Ευλπίδων επανήλθε την 21 Ιανουαρίου 1916 και από εκεί και πέρα θα πάρει τους αντίστοιχους βαθμούς ως το βαθμό του Συνταγματάρχη.
Ο βαθμός του Ανθυπολοχαγού Πεζικού έρχεται την 1 Οκτωβίου 1916, ενώ ένα χρόνο αργότερα, στις 13 Δεκέμβριου 1917 ορίζεται Υπολογαχός Πεζικού. Στις 24 Δεκεμβρίου 1920 προάγεται σε Λογαγό και στις 18 Σεπτεμβρίου 1925 σε Ταγματάρχη.
Ο Νικόλαος Γεωργούλας καταφέρνει να φτάσει στις ανώτατες βαθμίδες της στρατιωτικής ιεραρχίας καταλαμβάνοντας το βαθμό του Αντιστυνταγματάρχη στις 22 Δεκμεβρίου 1934. Η πορεία του Ν. Γεωργούλα στη στρατιωτική βαθμίσα κλείνει με το βαθμό του Συνταγματάρχη το 1940.
Η σημαντική στρατιωτική πορεία του Ν. Γεωργούλα συνδέεται με την σπουδαία θεωρητική και επιχειρησιακή του επάρκεια. Στις 31 Ιουλίου 1933 εξασφαλίζει την συμμετοχή του ως επιτυχών στην Σχολή Εφαρμογής Πυροβολικού της Ακαδημίας Πολέμου. Μια άλλη σημαντική στιγμή της καριέρας του υπήρξε η επιτυχία που είχε σε διαγωνισμό για την Ανωτέρα Σχολή Πολέμου στο Παρίσι τον Αύγουστο του 1934. Ο Ν. Γεωργούλας φοιτά με επτυχία στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου στο Παρίσι με την επωνυμία «Ecole Militaire de Guere» από όπου αποφοίτησε τον Σεπτέμβριο του 1936 αριστεύοντας στο μάθημα της Γενικής Τακτικής Πολέμου, φέροντας πλέον το βαθμό του Αντισυνταγματάρχου. Αμέσως μετά την αποφοίτηση του από την Ανωτέρα Σχολή Πολέμου στο Παρίσι καταλαμβάνει έδρα Γενικής Τακτικής ως καθηγητής στην Σχολή Πολέμου στην Ελλάδα.
Ο Νικόλαος Γεωργούλας από Οκρώμβριο του 1916 έως στις 28 Ιουλίου του 1940 υπηρετεί σε πολλά στρατόπεδα, υπηρεσίες και μάχιμες μονάδες. Η υπηρησιακή του καριέρα ξεκινά από το 1/33 Σύνταγμα Ευζώνων (5/10/1916), συνεχίζεται στο 4/41 Σύνταγμα Ευζώνων (10/1917), στο 2ο Σύνταγμα Πεζικού (10/6/1918), στη Χαρτογραφική Ομάδα Σ.Μ. Ασίας (6/3/1920), στο 22ο Σύνταγμα Πεζικού (6/3/1921), Ανπληρωτής Δ/ντής 1ης Περιφέρειας (20/11/1921), 9ο Σύνταγμα Πεζικού (8/10/1922), 4ο Σύνταγμα Πεζικού (9/5/1923), Επιτελείο 1ης Μεραρχίας (10/4/1924), 5ο Σύνταγμα Πεζικού (9/10/1926), Επιτροπή Οχυρώσεως Θεσσαλονίκης (30/4/1927), 30ο Σύνταγμα Πεζικού (22/2/1928), Επιτροπή Οχυρώσεως Θεσσαλονίκης (5/5/1928), 30ο Σύνταγμα Πεζικού (21/12/1928), 5ο Σύνταγμα Πεζικού (29/7/1929), 50ο Σύνταγμα Πεζικού (1/8/1930), Δ/νση Πεζικού 1ης Μεραρχίας (18/8/1931), Δ/νση Πεζικού Ιιας Μεραρχίας (28/4/1933), VII Μεραρχία (16/8/1937), Ανωτέρα Σχολή Πολέμου (18/10/1938), IX Συνοριακό Τομέα (26/8/1939) και τέλος 5ο Σύνταγμα Πεζικού (28/8/1940) μέχρι τέλος του πολέμου ως Διοικητής Συντάγματος.
Στις 10 Δεκεμβρίου 1942 συνελήφθη, μαζί με άλλους είκοσι Βολιώτες αξιωματικούς , από τις αρχές κατοχής στον Βόλο. Η συνέχεια είναι γνωστή και συνδέεται με τον τραγικό θάνατο του στα νερά της Αδριατικής θάλασσας μεταφερόμενος στην Ιταλία με το ατμόπλοιο «Πόλις της Γενούης» (Cittá di Genova) στις 20/21/1/1943, όταν αυτό τορπιλίστηκε από το συμμαχικό υποβρύχιο HMS Tigris.

Ο Νικόλαος Γεωργούλας παρά τις σπουδαίες εξειδικεύσεις του και τις μετέπειτα σπουδες του στη Γαλλία δεν υπήρξε ο αξιωματικός των γραφείων και της στρατιωτικής διοίκησης έξω από επιχειρησιακές δράσεις. Αντίθετα υπηρέτησε σε μάχιμες μονάδες με αποκορύφωμα το 5ο Συντάγμα Πεζικού Τρικάλων όπου και πολέμησε από την κήρυξη του πολέμου 28/10/1940 μέχρι την 1η Μαϊου 1941.
Οι μάχες που έλαβε μέρος ξεκινούν από το συμμαχικό πόλεμο και ειδικότερα στο μέτωπο Στρυμώνος από Ιούνιο του 1918 έως τον Οκτώβριο του 1918. Στην εκστρατεία της Ρωσσίας συμμετείχε στις επιχειρήσεις της Κριμαίας τον Μάρτιο του 1919. Στο Μικρασιατικό αγώνα συμμετείχε ενεργά στις μάχες Κασσανά – Αχμετλί (Ιούνιος 1919), Κουβαλίτσης (17/3/1921) και τέλος στην μάχη της Κιουτάχειας (3/8/1921). Αξίζει να αναφερθεί ότι τραυτίστηκε στις 3 Ιουλίου 1921 στην περιοχή Αρσλανί της Κιουτάχειας.
Στον Ελληνοιταλικό πόλεμο η επιχειρησιακή συμμετοχή του Νικόλαου Γεωργούλα αποτέλεσε το αποκορύφωμα της στρατιωτικής του καριέρας από 15 Νοεμβρίου 1940 έως 8 Δεκεμβρίου 1940. Αναλυτικότερα έλαβε μέρος στην μάχη της 15/11/1940 για την κατάληψη της Δ. Κονίτσης (υψώματα Ιτιάν-Τσεκούρκο-Πυθάρι) και μετέπειτα κοντά στη γέφυρα Σκορδίλη επί του ποταμού Σαρανταπόρου υψωμάτων. Κα΄τα την μετέπειτα προέλαση προς Λιασκόβι και Ογκρίνο το Σύνταγμα του εχρησιμοποιήθηκε ως 2ο Κλιμάκιο. Στις 23 Δεκεμβρίου του 1940 έλαβε μέρος στην επίθεση για την κατάληψη του Μάλι Σιβράνι (ύψωμα 1292). Τέλος από 29 Δεκεμβρίου έως 20 Ιανυαρίου 1941 έλαβε μέρος στη άχη του Μάλι – Σιβράνι –Τοπογιάννη – Γαρονίν – Ρίντεν.
Στον Νικόλαο Γεωργούλα για τις παραπάνω υπηρεσίες του απονεμήθηκε Αργυρός Σταυρός του Σωτήρος, Πολεμικός Σταυρός Γ’ Τάξεως, Μετάλλιον Στρατιωτικής Αξίας Δ’ Τάξεως, Μετάλλιον Νίκης, Χρυσούς Σταυρός τυ Β’ Τάγματος Γεωργίου Α’ όπως επίσης προήχθη στο Μετάλλιον Στρατιωτικής Αξίας Γ’ Τάξεως και Πελεμικό Σταυρό Β’ Τάξεως για τις επιχειρήσεις στην περιοχή Κουβαλίτσης.
Τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν μέρος του αποσπάσματος ατομικών εγγράφων και λοιπών στοιχείων του ατομικού φακέλου του Συνταγματάρχου Ν.Σ.Γεωργούλα της αρμόδιας στρατιωτικής υπηρεσίας ΥΣΑ/Α.Σ. και δόθηκαν στις 27 Μαρτίου 1969.


* Το παραπάνω κείμενο στηρίχθηκε στο Ανάτυπο από τα Τρικαλινά τ.21ος (2004), Ιστορικόν της Ενέργειας του 5ου Συντάγματος Πεζικού (Τρικάλων) κατά τον πόλεμο 1940-41 του Φ.Ι.Λ.Ο.Σ. Τρικάλων.